بینایی کودک سیر تکامل آن

بینایی کودک در هنگام تولد بسیار سطحی است. و ااز آن جایی که دستگاه بینایی او زمان تولد کامل نیست، نوزادان از دقت بینایی کمتری بر خوردار هستند.

نوزادان بسیار نزدیک بین هستند و توانایی آن ها در تغییر نقطه تمرکزچشم محدود است.

کودکان با اینکه دارای نا رسایی بینایی هستند وقت زیادی را صرف نگاه کردن می کنند. آن ها به صورت فعالانه به اطراف خود نگاه می کنند. حرکت ها و جابجایی های کنار خود را با چشم پیگیری می کنند.

آن ها به روش منظمی جهان اطراف خود را از نظر می گذرانند. هر وقت شیی یا تغییری در میدان بینایی آن ها قرار بگیرد، مکث می کنند و دقت می کنند.

نوزادان با این که سیستم بینایی ضعیفی دارند تمام سعی خود را می کنند تا تغییری را از دست ندهند. آن ها مخصوصا مجذوب قسمت هایی از محیط خود می شوند که از بیشترین تضاد و تفاوت بر خوردار هستند.

بینایی کودک به تدریج کامل می شود و در سن دو سالگی می تواند به خوبی بزرگ سالان ببیند.