نقش والدین در تربیت فرزندان

از نگاه کارشناسان و روانشناسان خانواده، والدین مهم ترین نقش را در تربیت فرزندان دارند. نقش والدین در تربیت کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. والدین در خانواده های مختلف شیوه های متوعی دارند. آن ها برای تربیت و هدایت کودک خود از روش های مختلفی استفاده می کنند. از دید کارشناسان تربیتی والدین به چهار گروه اصلی تقسیم می شوند. این چهار گروه دارای ویژگی هایی مشابه در تربیت فرزند خود هستند. نقش والدین در تربیت با توجه به اینکه در کدام گروه دسته بندی شوند متفاوت می گردد. “ما جزو کدام والدین هستیم؟”

گروه اول/ والدین غیر فعال:

این دسته از والدین در ایجاد شادابی کودک هیچ نقشی ندارد و فرزندان آن ها به نوعی یتیمان عاطفی محسوب می شوند. رابطه کودک و والدین در کم ترین میزان هست.

گروه دوم/ والدین سلطه گر:

این والدین بیش تر به فکر بر قراری رابطه عمودی هستن و بسیار کنترل گر . نه تنها شادی کودک را تامین نمی کنند بلکه کودکان را به افسردگی و پرخاشگری سوق می دهند.

گروه سوم/ والدین نظریه پرداز:

این والدین بجای انتخاب عملکرد درست ، روش خود را با بکار بردن الفاظ و جملات و عبارات توجیه می کنند . دایم در حال نصیحت و توصیه به فرزندان خود هستند.

گروه چهارم/ والدین نالان:

این والدین اغلب از روزگار گله و شکایت می کنند . باعث خستگی روانی فرزندان خود می شوند. این ها تمام مشکلات و مسایل را ناشی از عوامل بیرونی می دانند . خود را بری از هر گونه اشتباه.

گروه پنجم/ والدین مهربان منفی:

این والدین بیش از اندازه از کودکان خود حمایت می کنند که موجب عدم رشد کودکان می گردد و کودکان در این خانواده ها پر توقع بار می آیند و کودک وقتی توقع و انتظارش برآورده نشود نا شاد می گردد.

گروه ششم/ والدین پریشان افسرده:

زبان گفتاری بسیار بدی دارند. این والدین زبان بد گفتارشان موجب نا بسامانی کودک می شود.

گروه هفتم/ والدین مسؤول:

این والدین هم چنان که مسؤولیت تامین نیازهای فیزیولوژیکی کودک را دارند مسؤولیت شادی و موفقیت کودک را هم می پذیرند. برای رسیدن به این هدف سیستم خانواده را به یک خانواده کارامد و موفق تبدیل می کنند. شیوه های درست فرزندپروری را می آموزند و اجرا می کنند. برای مطالعه بیشتر به این لینک سربزنین .( ۴ اصل مهم فرزندپروری)